Η ΕΦΗΒΕΙΑ, Η ΩΡΑΙΟΤΕΡΗ ΗΛΙΚΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ, ΑΛΛΑ ΠΡΟΣΕΞΤΕ

Η ΕΦΗΒΕΙΑ, Η ΩΡΑΙΟΤΕΡΗ ΗΛΙΚΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ

Ο ἄνθρωπος πρέπει νὰ εἶναι εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ. Κατ᾿εἰκόνα καὶ καθ’ ὁμοίωσιν». Νὰ εἶναι χριστοειδής, να μοιαζει τον Χριστό. Εὔχομαι ἐσεῖς νὰ μὴν κάνετε κακὴ ἐκλογὴ στὴ ζωή σας, ἀλλὰ ἄν θέλει ὁ Θεὸς νὰ ἐκλέξετε νυμφίο μὲ μικρὸ (ν) ὁ ὁποῖος νὰ εἶνε ἤ χριστοειδής ἤ θεοειδής, για νὰ πραγματοποιήσετε τὸν σκοπὸ του γαμου

Μικρό απόσπασμα ομιλίας του Μητροπολιτου Φλωρινης π. Αυγουστινου Καντιωτου, στις Κατασκήνωσεις της Μητροπόλεως Φλωρίνης, στις 16-6-1986, στις περίοδο των μαθητριων του λυκείου

 

Εἶστε στὴν πιὸ ὅμορφη ἡλικία τῆς ζωῆς σας, ἡ ὁποία ὁνομάζεται ἐφηβικὴ. Καταλαβαίνετε; Πῶς θὰ τὸ μεταφράσουμε; Ἤμ, ἔλα ἐσὺ ποὺ ξέρεις δημοτικά, τὰ παρδαλά. Πῶς θὰ τὸ μεταφράσουμε;
Βλέπεις ὅτι μερικὲς λέξεις δὲν μεταφράζονται; Μένουν ἀμετάφραστες. Καὶ ἡ ἀρχαία «Ελληνικὴ γλῶσσα εἶνε ἡ ὡραιοτέρα γλῶσσα τοῦ κόσμου, ἀπὸ τὴν ὁποία δανείζονται ὅλοι οἱ ἐπιστήμονες;
Λοιπὸν πῶς θὰ ποῦμε αὐτὴν τὴν ἡλικία; Εἶνε ἡ ἡλικία τῶν 14, 15, 16, 17, 18, ἐτῶν. Σ᾿αὐτὴ τὴν ἡλικία δὲν εἶστε ὅλες;
Εἶστε σ᾿αὐτὴ τὴν ἐφηβικὴ ἡλικία, γιὰ τὴν ὁποία γράψανε βιβλία ὁλόκληρα, φιλόσοφοι, ψυχολόγοι, κοινωνιολόγοι, φοιτηταὶ κ.τ.λ. Δὲν πρόκεται ἐγὼ νὰ ἀναμασήσω τὶς ἰδέες ἐκείνων.
Εἶστε λοιπὸν στὴν ὡραιότερη ἡλικία τῆς ζωῆς τοῦ ἀνθρώπου. Εἶνε ἡ ἡλικία σας μαγεία. Εἶνε ὅπως ἡ Ἄνοιξη. Εἶνε ὅπως τὰ μπουμπούκια ποὺ ἔχω ἐδῶ πέρα, τὰ μισόκλειστα, ποὺ ἀνοίγουν τὰ πέταλά τους γιὰ νὰ ρουφήξουν τὸ ἄρωμα τοῦ ἀέρος καὶ τὶς ἀκτίνες τοῦ ἡλίου.
Εἶστε στὴν ἄνοιξη τῆς ζωῆς σας, στὴν πιὸ ὡραιοτέρα ἡλικία. Εἶνε κυρίως ἡ ἡλικία, φαντασία. Πώ, πώ ἡ φαντασία! Ἔχετε ἕνα ἀεροπλάνο, ἔχετε ἕναν πύραυλο. Πὼ-πω τὴν νύχτα ὅνειρα, χρυσὰ ὅνειρα βλέπετε, νὰτονε, νάτονε, ἔρχετε, ἔρχετε ὁ νυμφίος! Ὁ ὡραῖος νυμφίος! Ἰδοὺ ὁ νυμφίος ἔρχεται ἐν τῶ μέσο τῆς νυχτῶς. Ναί, ναί, μακάρι νὰ ἦταν ὁ Νυμφίος Χριστός, ποὺ εἶνε τὸ κάλλος του ἀπερίγραπτο. Μάλιστα σ᾿αὐτὸν ἀρμόζει τὸ ἰδοὺ ὁ Νυμφίος. Οἱ ἄλλοι νυμφίοι, δὲν τοὺς κατηγοροῦμε ἀλλοίμονο, διότι ἔτσι ἐπλάσθη ὁ ἄνθρωπος. Καὶ ἐμεῖς δὲν γεννηθήκαμε ἀπὸ βράχο, μιὰ μάνα μᾶς ἐγέννησε καὶ ἕνας πατέρας, ἔτσι τὰ ὅρισε ὁ Θεός. Γιατὶ μποροῦσε ὁ ἄνθρωπος νὰ πολλαλπασθῆ καὶ κατ᾿ἄλλον τρόπο. Οἱ ἄγγελοι πολλαπλασιάσθηκαν κατ᾿ἄλλον τρόπο. Ἐν τῇ πανσοφία τοῦ Θεοῦ, οὔτως τὰ ὅρισε, διὰ ἑνώσεως ψυχῆς καὶ σώματος, νὰ γενᾶται ὁ νέος ἄνθρωπος, ἡ νέα ὕπαρξης.
Ἄρα ἐσεῖς ἔτσι εἶστε, ὅνειρο. Νάτον καὶ ἔρχεται ὁ νυμφίος, ὁ ὡραῖος νυμφίος, χρυσός! Νὰτος, προσεγγίζει μὲ τὰ φτερά του, πὼ πὼ μαγεία!
Ἤμ ὁ νυμφίος, ἔτσι εἶνε; Εὐτυχῶς καὶ ὑπάρχει αὐτὴ ἡ φαντασία μέσα εἰς τὸν ἄνθρωπο καὶ ἔτσι ὁδηγῆστε ὅλες στὸν γάμο.
Πλὴν μέσα στὶς 100, τὶς 200 τὶς 1000 μιὰ νὰ ἀκολουθήση τὸν ὡραῖο Νυμφίο τῆς Ἐκκλησίας, ποὺ εἶνε ὁ Ἱησοῦς Χριστὸς ὅν νεάνιδες ὑμνεῖτε καὶ ὑπεριψοῦτε εἰς πάντας τοὺς αἰώνας.
Λοιπὸν εὔχομαι ἀπὸ τὴν καρδιά μου ἐγὼ ὁ γέρος, ὅταν σᾶς πλησιάση ὁ νυμφίος καὶ σᾶς δώσει τὴν χείρα καὶ σᾶς πεῖ τὴν λέξη ποὺ περιμένετε, σᾶς ἀγαπῶ, παράδεισος γίνεται στὴν καρδιά σας. Λοιπὸν εὔχομαι αὐτὸς ὁ νυμφίος νὰ εἶναι πράγματι μία εἰκών ἀγγέλου, καὶ μιὰ εἰκὼν τοῦ ὡραίου Νυμφίου καὶ νὰ μὴν εἶναι καλικατούρα.

Τί θὰ πῆ καλικατούρα; Μιὰ ἄσχημη εἰκόνα. Δὲν μοιάζει μὲ τὸ πρωτότυπο. Δὲν εἶνε ζωγραφιὰ ἐπιτυχής. Γιατὶ ὁ ἄνθρωπος πρέπει νὰ εἶνε μιὰ εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ. Κατ᾿εἰκόνα καὶ ὁμοίοσιν». Νὰ εἶνε χριστοειδής. Γιὰ νὰ τὸ μεταφράσουμε,
Ἔλα μπρός, τί θὰ πῆ χριστοειδής;
– Σὰν τὸν Χριστό.
– Ἔτσι μπράβω. Εὔχομαι νὰ μὴν κλάψετε. Γιατὶ στὴν Μητρόπολη τὸ λένε αὐτές, κατηρεμμένη νἂνε ἡ ὥρα ποὺ σὲ γνώρισα διάβολε καὶ κλαῖνε ἀπαρηγόρετες. Τότε ὅμως ἔφαγαν τὸν κόσμο γιὰ νὰ τὸν πάρουν. Οὔτε μαμά ἄκουσαν, οὔτε πατέρα οὔτε τίποτε, τὸ ασθημα ἡ φαντασία. «Αὐτὸν μαμά θέμε, αὐτὸν πατέρα.» Μετὰ ἔρχονται τὰ χρόνια καὶ καταργιοῦνται καὶ κλαῖνε, ἀλλὰ εἶνε ἀργά. Ἐκαναν κακὴ ἐκλογή στὴν ζωή τους, ποὺ εἶνε μιὰ ζωὴ 20, 30 40, 50 ἐτῶν.
Εὔχομαι ἐσεῖς νὰ μὴν κάνετε τέτοια κακὴ ἐκλογὴ στὴ ζωή σας, ἀλλὰ ἄν θέλει ὁ Θεὸς νὰ ἐκλέξετε νυμφίο μὲ μικρὸ (ν) ὁ ὁποῖος νὰ εἶνε ἤ χριστοειδής ἤ θεοειδής. Καὶ τότε πραγματικῶς θὰ πραγματοποιήσετε τὸν σκοπὸ γιὰ τὸν ὁποῖο ὁ Θεὸς ἐπέτρεψε τὸν γάμο.
Λοιπὸν ἡ φαντασία εἶνε μαγεία, ἀλλὰ εἶνε καὶ ἐπικίνδυνος.
Ὅσο φαντασία καὶ ὅσο μαγεία καὶ ὅσο ὡραία εἶνε ἡ ἄνοιξις, ἔχει ὅμως καὶ ἕναν κίνδυνο τὸν μεγαλύτερο κίνδυνο. Καὶ ὁ κίνδυνος εἶνε οἱ κακίες καὶ τὰ πάθη ποὺ ξυπνοῦν. Ὅπως τώρα ἡ γῆ ποὺ ξυπνᾶ καὶ χωάζει, ἔτσι καὶ ὁ ψυχικὸς κόσμος τοῦ ἀνθρώπου ξυπνᾶ. Τὸ ὑποσυνείδητον ποὺ λένε οἱ ψυχολόγοι, ξυπνᾶ καὶ χοάζει.
Ὥ, Θεέ μου, εἶνε μέσα στὸ ὑποσυνείδητι ὄχι μόνο οἱ ἀρετὲς ἀλλὰ τὰ πάθη, τὰ ἀγκάθια τῆς ἀνθρωπίνης ὑπάρξεως. Καὶ τὰ πάθη αὐτὰ ἀρχίζουν ἀπὸ τοὺς λογισμούς.
Ὅλα τὰ πάθη, ὁποιοδήποτε πάθος ἄν ἐρευνήσετε καὶ ἐξετάσετε ἀρχίζουν ἀπὸ τὸν λογισμό. Ὅσα εἶνε τὰ πάθη, τόσοι εἶνε καὶ οἱ κακοὶ λογισμοί. Ὁ δὲ χειρότερος λογισμὸς ποὺ ἔρχεται στὸν ἄνθρωπο, γιὰ νὰ τὸν ταράξη ἐκ θεμελίων εἶνε ποιός λογισμός; Μπορεῖτε νὰ μοῦ πεῖτε. Κάνουμε δημοψήφισμα;

                                   πηγή: augoustinos-kantiotis.gr