ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 4!! ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΟΣΙΟΣ ΚΑΡΣΛΙΔΗΣ ΕΓΚΩΜΙΑ

ΕΓΚΩΜΙΑ

Ἡ δὲ ἀκροστιχὶς αὐτῶν: Χαῖρε Γεώργιε Ὅσιε, νέον Ποντίων εὖχος, Δραμινῶν ἀντιλῆπτορ. Χ.

ΣΤΑΣΙΣ Α΄. Ἦχος πλ. α΄. Ἡ ζωὴ ἐν τάφῳ.

Μακαρίζομέν σε, Ὀρθοδόξων χοροί, Ἀναλήψεως Μονῆς τὸν δομήτορα, ὁσιώτατε Γεώργιε σοφέ.

Μακαρίζομέν σε, Πόντου θεῖε βλαστέ, καὶ τῆς Δράμας ἀντιλῆπτορ Γεώργιε, ἀσκητῶν νεολαμπῶν ὑπογραμμέ.

Χαῖρε Μάνδρας κτίτορ, ἱερὲ καὶ σεπτέ, Ἀναλήψεως ἐν Δράμᾳ Γεώργιε, νέον εὖχος θεοφόρων ἀσκητῶν.

Ἀνντιλῆτορ θεῖε, Δραμινῶν εὐσεβῶν, μὴ ἐλλίπης ἐποπτεύων ἀείποτε, τοὺς τιμῶντάς σε Γεώργιε σεπτέ.

Ἱερέων γέρας, νεαυγῶν καὶ φωστήρ, εὐσεβείας ἀνεδείχθης νεόφωτος, φίλε γνήσιε Γεώργιε Χριστοῦ.

Ῥαντισμῷ εὐχῶν σου, ἁγιάζεις ἡμᾶς, τοὺς ὑμνοῦντάς σε ἐκθύμως Γεώργιε, καὶ λειψάνων προσκυνοῦντάς σου σορόν.

Ἐκ νεότητός σου, ἐπεθύμεις Χριστῷ, ἑαυτὸν ἀφιερῶσαι Γεώργιε, ὁ λαβὼν καὶ στέφος Ὁμολογητῶν.

Γεωργὸς ἐδείχθης, τῆς ἀρούρης ψυχῶν, Δραμινῶν πιστῶν Γεώργιε ἄριστος, ὁ ἀόκνως σπείρων σπόρον τοῦ Χριστοῦ.

Ἐκ Ποντίων χώρας, ῥόδον μάκαρ φυέν, ἄρτι ηὔφρανας Γεώργιε πάνσοφε, ἀρεταῖς σου εὐσεβούντων τοὺς χορούς.

Ὡς χρηστοηθείας, ἀσιγήτου εὐχῆς, καὶ συνέσεως ταμεῖον Γεώργιε, σὲ ὑμνοῦμεν αἱ χορεῖαι Δραμινῶν.

Ῥείθροις σῶν ἱδρώτων, καὶ δακρύων στολήν, τῆς ψυχῆς σου κατεκάλλυνας Ὅσιε, θείου Πνεύματος Γεώργιε ἀκτίς.

Γῆθεν σοὺς ἱκέτας, πρὸς νομὰς οὐρανῶν, ἱκεσίαις σου Γεώργιε ἴθυνον, προσκυνοῦντάς σου λειψάνων τὴν σορόν.

Ἴον μυροβόλον, ἀρετῆς ἀκραιφνοῦς, εὐωδίασας ὀδμαῖς σου Γεώργιε, Ὀρθοδόξων Μακεδόνων τὴν πληθύν.

Ἐφορῶν μὴ παύσῃ, οὐρανόθεν ἡμᾶς, τοὺς προσφέροντας Γεώργιε κλῆσίν σου, εὐλαβῶς τὴν παναγίαν καὶ σεπτήν.

Ὁ τοῦ Πόντου γόνος, καὶ βλαστὸς εὐθαλής, ὦ Γεώργιε τῆς Ἀργυρουπόλεως, ἰαμάτων χάριν εἴληφας πολλήν.

Σοῦ λειψάνων θήκην, πρροσκυνοῦντες πιστῶς, τὴν ἐκβλύζουσαν πιστοῖς τὰ ἰάματα, ἀνυμνοῦμέν σε Γεώργιε λαμπρῶς.

Δόξα. Τριαδικόν.

Ἴδε οὐρανόθεν, Παναγία Τριάς, τοὺς δοξάζοντας Σὸν κράτος καὶ χάριν Σου, πέμψον πᾶσι Γεωργίου ταῖς λιταῖς.

Καὶ νῦν. Θεοτοκίον.

Εὐσπλαγχνίας βάθρον, συμπαθείας κρηπίς, καὶ ἀγάπης Θεοτόκε θεμέλιον, οὐρανόθεν ἐπιστήριζε ἡμᾶς.

Καὶ πάλιν τὸ πρώτον:

Μακαρίζομέν σε, Ὀρθοδόξων χοροί, Ἀναλήψεως Μονῆς τὸν δομήτορα, ὁσιώτατε Γεώργιε σοφέ.

ΣΤΑΣΙΣ Β΄. Ἦχος πλ. α΄. Ἄξιόν ἐστι.

Ἄξιόν ἐστι, μακαρίζειν σε τὸ νέον εὖχος, Πόντου καὶ περίδοξον καύχημα, Δράμας Ὅσιε Γεώργιε σοφέ.

Ἄξιόν ἐστι, μακαρίζειν σε τοῦ Παρακλήτου, πρόβολον Γεώργιε Ὅσιε, Ἀναλήψεως δομήτορα Μονῆς.

Νέε ἀσκητά, κατευθῦντορ ἀπλανὲς πρὸς πόλον, Δραμινῶν σπευδόντων σῇ χάριτι, χαῖρε Ὅσιε Γεώργιε σεπτέ.

Ἔκτυπον λαμπρόν, θείας πίστεως ὁμολογίας, τῆς Χριστοῦ Γεώργιε κλήσεως, καὶ ἀσκήσεως ἐδείχθης ἀκραιφνοῦς.

Ὅσιε Χριστοῦ, φίλε γνήσιε καὶ ποδηγέτα, εὐσεβῶν Γεώργιε ἴθυνον, τοὺς τιμῶντάς σε πρὸς δόμους οὐρανῶν.

Νύκτα τῶν παθῶν, τῷ φωτὶ ἀπήλασας εὐχῶν σου, καὶ σκληραγωγίας Γεώργιε, τῆς σαρκός σου φωτοφόρε ἀσκητά.

Πόντου εὐθαλές, καὶ νεόφυτον εὐῶδες ῥόδον, ἐν ἐσχάτοις χρόνοις Γεώργιε, Μακεδόνων εὐωδίασας τὴν γῆν.

Ὄλβε τιμαλφές, Ἀναλήψεως Μονῆς ἐν Δράμᾳ, τοὺς ἀσπαζομένους Γεώργιε, καθαγίαζε λειψάνων σου σορόν.

Νέκρωσον ἡμῶν, τὰ χαμαίζηλα σαρκίου πάθη, ὁ αὐτὰ νεκρώσας συντόνοις σου, ἀγωνίσμασι Γεώργιε σεπτέ.

Τεῖχος ἀῤῥαγές, ἀγαθότητος ὀρθοπραξίας, καὶ ἀλκίμου ὤφθης φρονήματος, θείου Πνεύματος Γεώργιε πυξίς.

Ἵλεων ἡμῖν, τοῖς τιμῶσί σε ἀξιοχρέως, τὸν Χριστὸν ἀπέργασαι Ὅσιε, Δραμινῶν τῆς Ἐκκλησίας θησαυρέ.

Ὤφθης φωτεινόν, Πόντου αὔγασμα καὶ μυροβόλον, τῆς Ἀργυρουπόλεως βλάστημα, παναοίδιμε Γεώργιε σοφέ.

Νάρδον τὸ ἡδύ, ἐγρηγόρσεως καὶ ἀπαθείας, πεφηνὼς Γεώργιε ἥδυνας, εὐωδίᾳ σου χορείας εὐσεβῶν.

Ἔπηξας Μονήν, Ἀναλήψεως Χριστοῦ ἐν Δράμᾳ, ἥνπερ ἐργαστήριον ἔδειξας, ὦ Γεώργιε εὐχῆς καρδιακῆς.

Ὕμνοις καὶ ᾠδαῖς, καταστέφοντες σὴν θείαν μνήμην, σῶν λειψάνων θήκην Γεώργιε, προσκυνοῦμεν Δράμας θεῖε ἰατήρ.

Χαῖρε ἀσκητά, νέε πίστεως καὶ εὐλαβείας, σκήνωμα Γεώργιε κράζοντες, ἐκδεχόμεθα ἐνθέρμου σου λιτάς.

Δόξα. Τριαδικόν.

Οἱ τῶν εὐσεβῶν, Σὲ δοξάζουσι χοροὶ ἀσμένως, σὺν Πατρὶ καὶ Λόγῳ Παράκλητε, ὁμοούσιε καὶ σύνθρονε Τριάς

Καὶ νῦν. Θεοτοκίον.

Σκέπασον ἡμᾶς, ἐν τῇ σκέπῃ Σου Θεογεννῆτορ, ἀρωγῆς θερμῆς καὶ προνοίας Σου, ὡς ἡ ὄρνις τὰ νοσσία ἑαυτῆς.

Καὶ πάλιν τὸ πρώτον:

Ἄξιόν ἐστι, μακαρίζειν σε τὸ νέον εὖχος, Πόντου καὶ περίδοξον καύχημα, Δράμας Ὅσιε Γεώργιε σοφέ.

ΣΤΑΣΙΣ Γ΄. Ἦχος γ΄. Αἱ γενεαὶ πᾶσαι.

Αἱ γενεαὶ πᾶσαι, Γεώργιε θεόφρον, τιμῶμέν σε ἐκθύμως.

Αἱ γενεαὶ πᾶσαι, Γεώργιε τιμῶμεν, Ὁσίων νέον γέρας.

Διήνυσας τὸν δρόμον, τοῦ σοῦ παρόντος βίου, Γεώργιε ὁσίως.

Ῥανῖσί σου ἱδρώτων, κατήρδευσας τὴν χθόνα, Γεώργιε τῆς Δράμας.

Ἀσκήσει σου συντόνῳ, προσείλκυσας τὴν χάριν, Γεώργιε τὴν θείαν.

Μὴ παύσῃ ἐποπτεύων, Γεώργιε τοὺς πίστει, σὲ ἀνυμνολογοῦντας.

Ἱκέτευε τὸν Κτίστην, ὑπὲρ τῶν εὐφημούντων, Γεώργιε σοὺς πόνους.

Νικῆσαι τὸν βελίαρ, ἀξίωσον ἱκέτας, Γεώργιε θερμούς σου.

Ὡς ἴον σε τοῦ Πόντου, νεόφυτον τιμῶμεν, Γεώργιε προθύμως.

Ναοὺς χρηστοηθείας, Γεώργιε λιταῖς σου, τοὺς σοὺς ἱκέτας δεῖξον.

Ἀστείρευτος χειμάῤῥους, Γεώργιε ἐδείχθη, τῶν σῶν λειψάνων θήκην.

Νῦν Δραμινῶν χορεῖαι, Γεώργιε ὑμνοῦσι, θαυμάτων σου τὸ πλῆθος.

Ταμεῖον ἰαμάτων, Γεώργιε ὑπάρχεις, καὶ ξένων παραδόξων.

Ἰάσσεις ἀναβλύζει, παντοδαπὰς ἡ θήκη, πανσέπτων σου λειψάνων.

Λαμπὰς ὁμολογίας, φωτόλαμπρος Κυρίου, Γεώργιε ὑπάρχεις.

Ἡμεῖς ἐπιτελοῦντες, Γεώργιε σὴν μνήμην, πληρούμεθα χαρίτων.

Ποντίων νέον εὖχος, Γεώργιε μὴ παύσῃ, ὑπὲρ ἡμῶν πρεσβεύων.

Τὴν χάριν σου τὴν θείαν, Γεώργιε ζητοῦμεν, οἱ μακαρίζοντές σε.

Ὀφθεὶς τοῦ Παρακλήτου, δοχεῖον πᾶσι πέμψον, Γεώργιε σὴν χάριν.

Δόξα. Τριαδικόν.

Ῥοάς μου τῶν δακρύων, μὴ ἀποποιήσῃς, Τριὰς Ὑπεραγία.

Καὶ νῦν. Θεοτοκίον.

Χαρᾶς ἡμῶν τὸν βίον, ἔμπλησον Παρθένε, σεμνὴ Θεογεννῆτορ.

Καὶ πάλιν τὸ πρώτον:

Αἱ γενεαὶ πᾶσαι, Γεώργιε θεόφρον, τιμῶμέν σε ἐκθύμως.



                                πηγή: voutsinasilias.blogspot.gr