Οι Αρχάγγελοι Μιχαήλ - Γαβριήλ και το σπαθί του San Galgano

Παράξενη ιστορία εκείνη του Αγίου Γκαλγκάνου (San Galgano), μα πολύ ίδια με εκείνη του Αγίου Φραγκίσκου. Γεννήθηκε στο Κιουσντάνο (Chiusdano) το 1148 και η παράδοση των Λατίνων λέει ότι του εμφανίστηκε 2 φορές ο Αρχάγγελος Γαβριήλ στην ηλικία των 20 ετών και του ζήτησε να αφήσει την κοσμική ζωή και να αποσυρθεί γίνοντας ερημίτης.

 

Ο Γκαλγκάνο ήταν υιός ενός φεουδάρχη άρχοντα και πολλοί τον χαρακτήριζαν ατομιστή και αλαζόνα.Aκολούθησε η εμφάνιση του Αρχάγγελου Μιχαήλ στον ύπνο του για πρώτη φορά....στήν συνέχεια ο Άγιος Γκαλγκάνο περνώντας από ένα λόφο κοντά στο Κιουστάνο, έπεσε από το άλογό του και τότε είδε ένα άλλο όραμα στο οποίο ο Αρχ. Μιχαήλ του υποδείκνυε να αφήσει την υλική ζωή...  

Έτσι ο Γκαλγκάνο μετατράπηκε σε προσευχόμενο γυρνώντας τα περίχωρα της Σιέννας και αποτραβήχτηκε σε μια καπάνα που θα γίνει το έρεμο του πάνω στο όρος Σιέπι (Siepi). Συναντήθηκε με τον Πάπα Αλέξανδρο τον ΙΙΙ που τον ευλόγησε και του έδωσε κουράγιο να φτιάξει μια αββαζια κοντά στο ερεμο.

Εκεί γυρνώντας μετά ο Άγιος Γκαλγκάνο και ανάμεσα στην λύπη της αρραβωνιαστικιάς του, της μητέρας του και των άλλων ιπποτών θα κάνει το μοναδικό του «θαύμα» που ακόμα φαίνεται σήμερα 800 χρόνια αργότερα, σφηνώνοντας το σπαθί του βαθιά στο βράχο (1180;) έτσι ώστε να σχηματίζει σταυρό με την elsa. Πέθανε τις 3 Δεκεμβρίου του 1181 στην ηλικία των 33 χρονών, την ημέρα γεννήσεως του Αγίου Φραγκίσκου.

Μέχρι πρόσφατα το «θαύμα» αυτό θεωρούνταν απάτη αλλά η εξέταση που έγινε από τους επιστήμονες τουΠανεπιστημίου της Pavia ανακάλυψαν ότι το μέταλλο του σπαθιού χρονολογείται στον 12 αιώνα...

Κοντά στο ιερό ανακαλύφθηκαν 2 μουμιοποιημένα χέρια τα οποία ανάγονται επίσης στον 12ο αιώνα. Ένα σπήλαιο που ανακαλύφτηκε κοντά στο ιερό (βράχο) και περιείχε μια εσοχή, που υποστηρίζονταν ότι ήταν ταφικός χώρος, όπου πιθανότατα είχε τοποθετηθεί το σώμα του ιππότη , έρχεται να προστεθεί στο σύνολο των αποδεικτικών στοιχείων για την αυθεντικότητα του ξίφους του Αγίου Γκαλγκάνου.

ΟΙ ΑΝΑΛΥΣΕΙΣ

 

Τρυπάνι ανοίγει τρύπα στο τσιμέντο το οποίο είχε συγκολλήσει το σπαθί στον βράχο το 1960. (Πηγή: Τηλεοπτικός Σταθμός Rai 3, Ulisse, Il Medioevo, Miti Verita e Segreti, διαδίκτυο)

Στην τρύπα εισάγεται ένα ενδοσκοπικός σωλήνας. Η αποκάλυψη της συνέχειας του σπαθιού μέσα στον βράχο, έδωσε την αφορμή για το σπάσιμο του τσιμέντου και την εξέταση του κατώτερου υλικού (Πηγή: Τηλεοπτικός Σταθμός Rai 3, Ulisse, Il Medioevo, Miti Verita e Segreti, διαδίκτυο)

Βίντεο: Μέγεθος: 644Kb - Διάρκεια: 3΄7΄΄. Απαιτείται η γνώση της ιταλικής γλώσσας προς κατανόηση της αφήγησης). 

[Περίληψη: Το έτος 1960 ένας βάνδαλος έσπασε το σπαθί στην προσπάθειά του να το εξάγει από τον βράχο. Κατόπιν κολλήθηκε ξανά στην θέση του με τσιμέντο. Επιστήμονες τρύπησαν το τσιμέντο με τρυπάνι, αφού το σπαθί ήταν κάθετα μπηγμένο στον βράχο και κάθε προσπάθεια ανάλυσης του υπεδάφους με ραντάρ καθίστατο αδύνατη, ώστε να μπορέσουν να εισάγουν στην τρύπα μια οπτική ίνα ενδοσκόπησης. 

Προσπαθούσαν να δουν αν πράγματι το σπαθί συνέχιζε μέσα στον βράχο, αν είναι αυθεντικό ή απομίμηση ή αντίθετα, αν δεν υπήρχε κανένα πραγματικό σπαθί εκεί, παρά μόνο μια λαβή. Επειδή το σπαθί φάνηκε τελικά ολόκληρο στην οθόνη τους, αποφασίσθηκε το σπάσιμο και η αφαίρεση του τσιμέντου με εργαλεία. Το αποτέλεσμα ήταν να αποκαλυφθεί ότι ολόκληρο το αρχαίο σπαθί βρίσκονταν μέσα σε μια σχισμή ενός βράχου, μέσα στην οποία το 1920, είχε χυθεί ρευστός - λιωμένος μόλυβδος. (?) 

Δυστυχώς το βίντεο δεν διευκρινίζει αν το σπαθί δίχως τον μόλυβδο ήταν επαρκώς στερεωμένο μέσα στον βράχο, ως κάποια μορφή δύσκολης εισαγωγής του εκεί από μέρος του μοναχού. Το εν λόγω ερώτημα δημιουργείται βάση της πληροφορίας ότι για 10 αιώνες το σπαθί παρέμενε στο παρών σημερινό σημείο, δίχως να χαθεί ή να κλαπεί..!! άνευ χρήσης κάποιου συγκολλητικού υλικού, εκτός από τον μόλυβδο, ο οποίος όμως προστέθηκε το 1920 !

Σχόλιο π.κοινωνίας : Το συμαντικό της ιστορίας του Αγίου Γκαλγκάνου, δεν είναι το ''θαύμα'' του σπαθιού του, που παρέμηνε εκεί καρφωμένο τόσους αιώνες δίχως να βγεί. Το ''θαύμα'' είναι πως ενάς νεαρός, υιός ενός φεουδάρχη άρχοντα πού πολλοί τον χαρακτήριζαν ατομιστή και αλαζόνα, εγκατέληψε τα πλούτη, την δόξα, το φέουδό του,και έγεινε εριμήτης μοναχός...ίσως οι Άγιοι Αρχάγγελοι Μιχαήλ και Γαβριήλ, να γνωριζούν καλύτερα...

Πολλές φορές ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός δίδει θαύματα σε ανθρώπους που ακόμα δεν έχουν διαλέξει το δόγμα τους. Εκείνοι γίνονται παραλήπτες του θαύματος και κατόπιν διαλέγουν τον δρόμο τούς. Άλλοτε ο Θεός κάνει θαύματα σε άνθρωπους εντελώς εκτός της Εκκλησίας μέσα εις την φιλανθρωπία Του, αλλά είναι πολύ δύσκολο και επικίνδυνο να αποφασίζει ο καθείς. Θέλει μεγάλη διάκριση μέσα από φωτισμό, και τα θαύματα ας μην ξεχνά κανείς, δεν είναι η ουσία της Ορθοδοξίας.

«43 Οὐ γάρ ἐστι δένδρον καλὸν ποιοῦν καρπὸν σαπρόν, οὐδὲ δένδρον σαπρὸν ποιοῦν καρπὸν καλόν· 44 ἕκαστον γὰρ δένδρον ἐκ τοῦ ἰδίου καρποῦ γινώσκεται. οὐ γὰρ ἐξ ἀκανθῶν συλλέγουσι σῦκα, οὐδὲ ἐκ βάτου τρυγῶσι σταφυλὴν.» - Κατά Λουκά, Κεφ. Στ΄-



                                πηγή: pneumatoskoinwnia.blogspot.gr